-
1 contract
1. nkontrakt m, umowa f2. [kən'trækt] vi( become smaller) kurczyć się (skurczyć się perf); ( COMM)3. vtto contract to do sth — zobowiązywać się (zobowiązać się perf) w drodze umowy do zrobienia czegoś
Phrasal Verbs:4. cpdcontract of employment/service — umowa o pracę
* * *1. [kən'trækt] verb1) (to make or become smaller, less, shorter, tighter etc: Metals expand when heated and contract when cooled; `I am' is often contracted to `I'm'; Muscles contract.) kurczyć (się), zmniejszać (się), skracać (się)2) ( to promise legally in writing: They contracted to supply us with cable.) podejmować się3) (to become infected with (a disease): He contracted malaria.) zarażać się4) (to promise (in marriage).) zobowiązywać się2. ['kontrækt] noun(a legal written agreement: He has a four-year contract (of employment) with us; The firm won a contract for three new aircraft.) kontrakt, umowa- contractor -
2 commit
[kə'mɪt]vtshe was committed to a hospital/nursing home — umieszczono ją w szpitalu/prywatnym domu opieki
to commit o.s. (to do sth) — zobowiązywać się (zobowiązać się perf) (do zrobienia czegoś)
to commit suicide — popełnić ( perf) samobójstwo
to commit sth to writing — zapisywać (zapisać perf) or notować (zanotować perf) coś
to commit sb for trial — stawiać (postawić perf) kogoś w stan oskarżenia
* * *[kə'mit]past tense, past participle - committed; verb1) (to perform; to do (especially something illegal): He committed the murder when he was drunk.) popełniać2) (to hand over (a person) to an institution etc for treatment, safekeeping etc: committed to prison.) powierzać, osadzać3) (to put (oneself) under a particular obligation: She has committed herself to looking after her dead brother's children till the age of 18.) zobowiązywać się•- committal
- committed -
3 covenant
['kʌvənənt] 1. numowa f, ugoda f2. vtto covenant 200 pounds per year to a charity — zobowiązywać się (zobowiązać się perf) w drodze umowy do płacenia 200 funtów rocznie na cele dobroczynne.
* * *(an agreement between two people or two parties to do, or not to do, something: She signed a covenant to give money to the school fund.) porozumienie, pakt -
4 duty
['djuːtɪ]n( responsibility) obowiązek m; ( tax) cło ntto make it one's duty to do sth — zobowiązywać się (zobowiązać się perf) do zrobienia czegoś
to pay duty on sth — płacić (zapłacić perf) za coś cło
on/off duty — na/po służbie
- duties* * *['dju:ti]plural - duties; noun1) (what one ought morally or legally to do: He acted out of duty; I do my duty as a responsible citizen.) obowiązek2) (an action or task requiring to be done, especially one attached to a job: I had a few duties to perform in connection with my job.) obowiązek3) ((a) tax on goods: You must pay duty when you bring wine into the country.) cło•- dutiable- dutiful
- duty-free
- off duty
- on duty -
5 charge
[tʃɑːdʒ] 1. n( fee) opłata f; ( JUR) zarzut m, oskarżenie nt; ( attack) natarcie nt, szarża f; ( responsibility) odpowiedzialność f; ( MIL, ELEC) ładunek mto reverse the charges ( BRIT) — dzwonić na koszt osoby przyjmującej rozmowę
to charge an expense (up) to sb's account — dopisywać (dopisać perf) wydatek do czyjegoś rachunku
to take charge of — ( child) zajmować się (zająć się perf) +instr; ( company) obejmować (objąć perf) kierownictwo +gen
to be in charge of — (person, machine) odpowiadać za +acc; ( business) kierować +instr
- charges2. vtperson obciążać (obciążyć perf); sum pobierać (pobrać perf); gun ładować (załadować perf); ( MIL) atakować (zaatakować perf), nacierać (natrzeć perf) na +acc; (also: charge up) battery ładować (naładować perf); ( JUR)to charge sb (with) — oskarżać (oskarżyć perf) kogoś (o +acc)
3. vito charge sb to do sth — zobowiązywać (zobowiązać perf) kogoś do zrobienia czegoś
rzucać się (rzucić się perf) (do ataku), szarżować* * *1. verb1) (to ask as the price (for something): They charge 50 cents for a pint of milk, but they don't charge for delivery.) policzyć2) (to make a note of (a sum of money) as being owed: Charge the bill to my account.) dopisywać3) ((with with) to accuse (of something illegal): He was charged with theft.) oskarżać4) (to attack by moving quickly (towards): We charged (towards) the enemy on horseback.) nacierać5) (to rush: The children charged down the hill.) pospieszać6) (to make or become filled with electricity: Please charge my car battery.) ładować7) (to make (a person) responsible for (a task etc): He was charged with seeing that everything went well.) ładować2. noun1) (a price or fee: What is the charge for a telephone call?) opłata2) (something with which a person is accused: He faces three charges of murder.) zarzut3) (an attack made by moving quickly: the charge of the Light Brigade.) szarża4) (the electricity in something: a positive or negative charge.) ładunek5) (someone one takes care of: These children are my charges.) podopieczny6) (a quantity of gunpowder: Put the charge in place and light the fuse.) ładunek•- charger- in charge of
- in someone's charge
- take charge -
6 совершать
глаг.• czynić• dokonać• dokonywać• dokładać• dopracować• dołożyć• działać• formułować• kazać• odbywać• popełniać• popełnić• powierzać• powierzyć• przeskrobać• przesądzić• realizować• robić• skończyć• spełniać• spełnić• sporządzać• sprawiać• sprawić• uczynić• umilić• urozmaicić• uzależniać• wnieść• wygłaszać• wykonać• wykonywać• wynosić• wyrabiać• wysuwać• zaangażować• zobowiązać• zobowiązywać• zrobić• zrzucać* * *dokonywać, dopuszczać się, odbywać, popełniać
См. также в других словарях:
zobowiązywać się – zobowiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać na siebie jakiś obowiązek; podejmować się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zobowiązała się do milczenia w tej sprawie. Zobowiązał się zrobić to na jutro. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobowiązać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zobowiązywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobowiązać — dk IX, zobowiązaćwiążę, zobowiązaćwiążesz, zobowiązaćwiąż, zobowiązaćał, zobowiązaćany zobowiązywać ndk VIIIa, zobowiązaćzuję, zobowiązaćzujesz, zobowiązaćzuj, zobowiązaćywał, zobowiązaćywany «nałożyć na kogoś obowiązek zrobienia czegoś»… … Słownik języka polskiego
subskrybować — ndk a. dk IV, subskrybowaćbuję, subskrybowaćbujesz, subskrybowaćbuj, subskrybowaćował, subskrybowaćowany «dokonywać, dokonać subskrypcji, zobowiązywać się, zobowiązać się do nabycia akcji, obligacji, wydawnictw itp.» Subskrybować encyklopedię,… … Słownik języka polskiego
ślubować — dk a. ndk IV, ślubowaćbuję, ślubowaćbujesz, ślubowaćbuj, ślubowaćował, ślubowaćowany «zobowiązać się, zobowiązywać się uroczyście do czegoś; złożyć, składać przysięgę» Ślubować wierność ojczyźnie. Ślubowali sobie przyjaźń. Ślubowała czystość … Słownik języka polskiego
